مادران محترم شهدا که پس از سالها زحمت برای فرزندانشان فقط یک پلاک یا چفیه برایشان به یادگار مانده. و در روز لحظه‌های بسیاری چشم به عکس فرزندشان دوخته و آهی سوزناک از اعماق وجودشان می‌کشند.
یا مادرانی که بعد از فوت همسر پا روی همه نیازهای خود گذاشته و یک تنه به جنگ مشکلات رفته و فرزندان خود را به مدارج علمی و فرهنگی و مذهبی رسانده‌اند.
یا مادرانی که در طول هشت سال دفاع مقدس و نبود همسر برای فراهم کردن کانونی آرام و بدون تنش فرزندان خود را همراهی کرده تا نبود پدر آنان را آزار ندهد.
یا مادرانی که در کانون گرم و آرام در کنار همسر فرزندان خود را تربیت کرده و به اوج رسانده‌اند و یا مادران عزیز جانباز که بعد از استرس‌هایی که در طول جنگ متحمل شده‌اند حال باید کنار بستر فرزندشان بنشینند و آه بکشند و افسوس بخورند که ای‌کاش...
یا مادرانی که فرزندشان دچار مشکلات مادرزادی هنگام تولد شده و به خاطر یک لحظه غفلت، یک عمر پشیمانی و افسوس را به جان خریده‌اند.
مادرانی که به خاطر فرزندانشان گوشه عزلت خانه را به مهمانی‌ها و محافل شاد دوستان و فامیل ترجیح داده تا چشمان حسرت بار فرزند خود را هنگام بازی بچه‌ها با یکدیگر نبینند و نگاه‌های ترحم‌آمیز و پر از سؤال دیگران را تحمل نکند.پس همه مادران...
